Celem zorganizowania akcji pod Arsenałem było uwolnienie Jana „Rudego” Bytnara z rąk gestapo.
W stan gotowości grupę mającą za zadanie opanowanie więźniarki, przewożącej m.in. Rudego, postawił umowny wyjazd oznajmiający wyjazd karetki z Alei Szucha. Łącznik Kadłubek daje znać ze swojego stanowiska o zbliżającym się pojeździe. Dowodzi Orsza i to on wydaje teraz rozkaz o rozpoczęciu akcji.
W momencie pojawienia się karetki planom odbicia więźnia nieoczekiwanie może zaszkodzić niemiecki policjant, który wyłania się z niedalekiej bramy. Mimo dramatycznego ostrzeżenia Zośki, chce on przeszkodzić harcerzom w zrealizowaniu ich misji. Zośka strzela. Zatrzymana na rogu Długiej więźniarka zostaje obrzucona butelkami z benzyną. Eskorta broni się i następuje wymiana strzałów, w której zwyciężają Polacy. Gdy samochód zostaje otwarty, „wysypuje się” z niego wielu ludzi, dopiero na końcu wynoszą Rudego. Jest! Żyje!
Odwrót osłania Alek wraz ze swoją małą grupką harcerzy.
Akcja pod Arsenałem powiodła się i jej cel został osiągnięty – Rudy został uwolniony z rąk gestapowców. Plan ten świadczył o wielkiej, pełnej poświęceń więzi emocjonalnej pomiędzy tymi młodymi osobami. Niestety – Jan Bytnar zmarł na skutek odniesionych ran, a w trakcie odwrotu śmiertelnie ranny został również Aleksy „Alek” Dawidowski. Dwaj przyjaciele odeszli tego samego dnia…