Jerzy Andrzejewski – życiorys
Jerzy Andrzejewski urodził się 19 sierpnia 1909 roku w Warszawie. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim.
W okresie II Wojny Światowej był zaangażowany w pomoc Żydom. Na kanwie tych wydarzeń powstała minipowieść „Wielki Tydzień”. Po wojnie razem z Czesławem Miłoszem napisał scenariusz do filmu opartego na przeżyciach Władysława Szpilmana „Robinson Warszawski. Czesław Miłosz opisał Andrzejewskiego w eseju „Zniewolony umysł” w rozdziale „Alfa”.
Jerzy Andrzejewski zmarł w Warszawie 19 kwietnia 1983 roku. W roku 2006 został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia.
Twórczość
Jego debiut literacki to opowiadanie „Wobec czyjegoś życia” wydane w 1932 r. na łamach dziennika „ABC”.
W kręgu jego zainteresowań literackich od początku przewijał się temat homoseksualizmu. Pojawił się również w najsłynniejszej powieści Andrzejewskiego, w „Bramach raju”. Temat ten najpełniej opisywał w dzienniku intymnym, prowadzonym przez całe życie. Dziennik ten nigdy nie ukazał się w całości drukiem. Związki homoseksualne miały być także głównym motywem w nieukończonej powieści „Heliogabal”.