Balladyna to postać z utworu Juliusza Słowackiego pt. ,,Balladyna. Mieszka wraz z matką Wdową i siostrą Aliną z ubogiej, leśnej chatce.
Dziewczyna ma jasną cerę, krótkie, brązowe włosy, ciemne oczy. Jej późniejszy mąż, Kirkor, mówił o niej: ,,Starsza jak śniegi… ta z alabastru… ta ma pod rzęsą węgle… a ta zaś jako noc biała nad rankiem.
Balladyna z początku wydaje się być tylko złą, leniwą, egoistyczną córką i siostrą. W rzeczywistości nie kocha bliskich, a siostrę traktuje jako rywalkę. Jednak trudno być lepszą od siostry Aliny, która jest synonimem spokoju. Gdy widzi szansę, iż może stać się żoną Kirkora – bogatego rycerza, postanawia zrobić wszystko, aby go zdobyć. Posuwa się do zbrodni – zabija siostrę, która ,,walczy z nią o mężczyznę. Zostając królową, powoli zaczęła wstydzić się matki oraz swego pochodzenia. Wkrótce skazała Wdowę na śmierć. Wcześniej ,,(…) przyczyniła się do śmierci męża (…) i ,,(…) rycerza, który pomógł zdobyć jej królewską koronę (…). Jednak po krótkim władaniu spotkała ją kara za wszystkie zbrodnie. Uderzył w nią piorun i skończył się czas egoistycznej, zbrodniczej Balladyny.
Balladyna to według mnie postać negatywna, która posunęła się do najgorszego grzechu – zbrodni. Nie kierowała się uczuciami. Serce miała jak z lodu i nie potrafiła pomagać innym ani nawet przebywać i żyć z kimkolwiek. Na jej przykładzie poeta chciał pokazać, jak władza i bogactwo sprzyjają rozwijaniu się w człowieku negatywnych cech.