1. Orzeczenie (Co robi? Co się z nim dzieje?):
– czasownikowe – jest wyrażone formą osobową czasownika lub formą nieosobową zakończoną na -no lub -to,
np. Zrobisz to jutro. Zebranie zakończono o czwartej.
– imienne – składa się z łącznika (byś, stać się, zostać) oraz orzecznika,
np. Zostanę reżyserem. Marysia jest przebiegła.
2. Podmiot (Kto? Co?):
– gramatyczny (rzeczownik lub zaimek z mianowniku),
np. Chłopcy wygrali ten mecz.
– logiczny (rzeczownik lub zaimek w dopełniaczu),
np. Nie ma nikogo.
– szeregowy,
np. Magda i Antek już poszli.
– domyślny (podmiot wynika z formy orzeczenia),
np. Zaczekaj na mnie. (ty)
3. Przydawka – określenie rzeczownika. Najczęściej odpowiada na pytania takie jak: jaki? który? czyj? ile? czego?,
np. smaczna zupa (jaka? – smaczna), trzech chłopców (ilu? trzech), klasówka z chemii (z czego? z chemii)
4. Dopełnienie – określenie czasownika, odpowiada na pytania przypadków oprócz Mianownika i Wołacza (kogo? czego? komu? czemu? co? o kim? o czym? z kim? z czym? ), np. wypiszę czek (co? – czek)
5. Okolicznik – określenie czasownika
– miejsca (gdzie? dokąd? skąd? którędy?), np. Spotkajmy się tam.
– czasu (kiedy? jak długo?), np. Jutro wyjeżdżam.
– sposobu (jak? w jaki sposób?), np. Pięknie rysujesz.
– przyczyny (dlaczego? z jakiego powodu?)
– celu (w jakim celu? po co?), np. Idę po zakupy.
– warunku (w razie czego? pod jakim warunkiem?), np. W razie awarii wezwij pomoc.
– przyzwolenia (mimo co? wbrew komu (czemu)?), np. Wyszedł na spacer pomimo deszczu.