W Pieśni XI Jana Kochanowskiego podmiot liryczny zwraca sie do każdego człowieka z osobna, nie zwracając uwagi na jego majątek czy wiedzę. Autor chce pokazać odbiorcy, jak powinno wyglądać życie według prawa Bożego. Ważne jest zachwanie równowagi wobec przeciwności losu. Na świecie istnieją dobre i złe chwile, jednak wszystkie należy przyjąć z pokorą, ponieważ pochodzą one od Boga. Podmiot liryczny w tej pieśni wskazuje na najważniejszą zasadę epikureizmu „carpe diem” („chwytaj dzień”). Bóg po to stworzył przyjemności, aby człowiek mógł z nich korzystać, jednak z rozwagą i z rozsądkiem. Na końcu pieśni pojawia się przestroga od autora. Przypomina on nam o nieuniknionej śmierci i sądzie ostatecznym pod czas których wszyscy będą sobie równi. W Pieśni XI postawa jaką powinien przyjąć człowiek opiera się głównie na zasadach epikureizmu.