Fonetyczne środki stylistyczne:
– onomatopeje (wyrazy dźwiękonaśladowcze np. bum)
– instrumentacja zgłoskowa („O szyby deszcz, deszcz dzwoni jesienny”)
– powtórzenia
– rymy
– refreny
– zoorganizowanie brzmieniowe (ustalona liczba głosek w wersie, regularna średniówka)
Słowotwórcze środki stylistyczne:
– wyrazy zdrobniałe (charakterystyczne dla poezji ludowej, istotne w pozezji dziecięcej, stosowane indywidualnie np. przez Reja w „Żywocie człowieka poczciwego:)
– wyrazy zgrubiałe
– wyrazy złożone (białoskrzydła, pawiooki, wyrazy charakterystyczne dla pozezji klasyczne)
Fleksyjne środki stylistyczne:
– formy archaiczne
– urzycie form nieosobowych rzeczowników zamiast osobowych (pany zamiast panowie, dziady zamiast dziadowie)
– stosowanie archaicznego nadrzędnika (przed laty, innymi słowy)
– stosowanie czasu zaprzeszłego
Składniowe środki stylistyczne:
– inwersja
– stosowanie pytań retorycznych
– apostrofy
– stosowanie równowarzników
– stosowanie anakoluków
– stosowanie okresów zdaniowych
Leksykalne środki stylistyczne:
– synonimy
– archaizmy
– turpizmy
– metafora
– animizacja
– personifikacja
– alegoria
– symbol
– metonimia
– peryfraza
– eufemizm (łagodzący znaczenie)
– porównanie (rozpoznawane zazwyczaj po użyciu spójników)
– epitet (uwydatnianie cech charakterystycznych)
– hiperbole