Liczebnik jest odmienną częścią mowy określającą liczbę lub kolejność. Niektóre liczebniki (np. główne) odmieniają się przez przypadki i rodzaje, jednak zjawisko to uzależnione jest od typu liczebnika. Liczebnik odpowiada na pytania ile?, który z kolei?. Liczebnik tworzy związki wyrazowe z rzeczownikiem, określa go. Podlega deklinacji.
Rodzaje liczebników:
· główne – jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć, sto, tysiąc
· porządkowe – pierwszy, setny, tysięczny
· ułamkowe – ćwierć, pół (0,5), półtora (1,5)
· zbiorowe – dwoje, troje, czworo, pięcioro, sześcioro, siedmioro, ośmioro, dziewięcioro, dziesięcioro
· nieokreślone – niewiele, kilka, kilkadziesiąt, kilkaset
Liczebniki zbiorowe łączą się z rzeczownikami:
– mającymi tylko liczbę mnogą (np. troje skrzypiec)
– oznaczającymi osoby różnej płci (np. dwoje ludzi)
– oznaczającymi istoty niedorosłe (np. czworo dzieci)
Stosujemy je także w tradycyjnych połączeniach wyrazowych (np. dwoje oczu, dwoje uszu).
Liczebniki główne oznaczają liczbę i odpowiadają na pytanie (ile ?)