Wkuwam

Powtórzenie wiadomości o liryce ( środki stylistyczne, rodzaje wiersza, podział rymów)

SRODKI STYLISTYCZNE
APOSTROFA-bezpośredni zrwot do kogoś lub czegoś, szczególnym rodzajem apostrofy jest inwokacja (uroczysty zwrot do Boga, bóstwa z prośbą o natchnienie)
ANAFORA- poszczególne wersy rozpoczynają się tym samym wyrazem, zwrotem
ANTYTEZA- zestawienie dwóch przeciwnych sformułowań
EPITET- określenie rzeczownika
EPIFORA- poszczególne wersy kończą się tym samym zwrotem, słowem
METAFORA- inaczej przenośnia, takie połączenie wyrazów, które w języku potocznym raczej nie występuje i nie ma znaczenia dosłownego
PORÓWNANIE- najważniejszym członem jest „jak”; porównanie homeryckie- rozbudowany człon porównujący
PRZEŻUTNIA- przeniesienie końcowej częsci wersu do wersu następnego
INWERSJA- przeniesienie, odwrócenie, przestawienie szyku wyrazów w zdaniu
OKSYMORON- zestawienie dwóch przeciwieństw w rzeczywistości niemożliwych np. gorący lód
ONOMATOPEJA- wyrazy dźwiękonaśladowcze; wyrazy bezpośrednio nasladujące dźwięki np. stuk, puk, kap, bum
POWTÓRZENIE- chwyt polegający na conajmniej dwukrotnym powtórzeniu tego samego słowa, zwrotu wersu, np. refren, jeżeli dany wers powtarza się conajmniej dwukrotnie możemy uznać go za refren
TURPIZM- przeniesienie do poezji obrazów brzydoty, kalectwa
ŚREDNIÓWKA- regularnie powtarzający się podział w środku wersu (najczęsniej występuje w wersach 11-zgłoskowych) od siedmiu sylab w górę będzie występowała średniówka
PERSONIFIKACJA- nadanie cech ludzkich

RODZAJE WIERSZA
wiersz biały- bez rymów
wiersz ciągły- bez strof
wiersz sylabiczny- w poszczególnyc hwersach występuje jednakowa liczba sylab
wiersz sylabotoniczny- jednakowa liczba sylab i jednakowo rozłożone akcenty
wiersz toniczny- jednakowo rozłożne akcenty
wiersz wolny- wiersz pozbawiony jednakowej liczby sylab, bez akcentów, bez rymów i znaków interpunkcyjnych

RODZAJE I PODZIAŁ RYMÓW

rymy parzyste aabb
rymy okalające abba
rymy krzyżowe abab

rymy męskie- dotyczy wyrazów jednosylabowych
rymy żeńskie- więcej niż jednosylabowe wyrazy, w których akcent pada na przed ostatnią sylabę (akcent paroksytoniczny)