Film „Romeo i Julia” zosta艂 wyre偶yserowany przez Franco Zefirellego w 1968 roku I jest jedn膮 z najs艂ynniejszych adaptacji dzie艂a Williama Szekspira. Film zdoby艂 dwa Oscary ’69 – za najlepsze zdj臋cia (dla Pasqualino De Santis) i za najlepsze kostiumy (dla Danilo Donatiego). Zefirelli
Autorami scenariusza do filmu byli: Franco Brusati, Maestro D’Amico i Franco Zeffirelli. Rol臋 Romea doskonale odegra艂 bardzo m艂ody, bo 17-letni Leonard Whiting( „Romeo i Julia” to jego debiut na du偶ym ekranie). Sam Zefirelli nie ukrywa艂, ze do roli Romea szuka艂 kogo艣 o okre艣lonych walorach fizycznych, a Whiting 艣wietnie si臋 do tego nadawa艂( jego ch艂opi臋ca twarz, ciemne w艂osy i 艂adna sylwetka sprawi艂a, i偶 aktor by艂 wymarzonym kandydatem). Olivia Hussey w roli Julii by艂a r贸wnie znakomita, co jej starszy kolega. 15- letnia Hussey za te kreacje otrzyma艂a w 1969 roku „Z艂oty Glob” Leonard Whiting i Olivia Hussey jako debiutanci sprawdzili si臋 bardzo dobrze, oczywi艣cie nie oby艂o si臋 bez ma艂ych „wpadek”, np. kiedy Hussey odgrywa艂a scen臋 wbijania sobie miecza w serce, nie wygl膮da to zbyt realistycznie, raczej komicznie i nieco sztucznie, jednak tak m艂odej aktorce wiele mo偶na wybaczy膰.
Drugoplanowe role obsadzone by艂y r贸wnie dobrze. Milo O’Shea w roli ojca Laurentego wzbudza艂 du偶y szacunek, za艣 kreacje przyjaci贸艂 Romea odegrali: John McEnery i Bruce Robinson. Pozosta艂e role odtworzyli:
Esmeralda Ruspoli i Antonio Pierfederici ( rodzice Romea), Natasha Porny i Paul Hardwick( rodzice Julii)
Franco Zefirelli re偶yseruj膮c „Romeo i Juli臋” stara艂 si臋 by膰 wiernym literackiemu wzorcowi, jednak dramat musia艂 zosta膰 skr贸cony dla potrzeb obrazu. Szkoda, bo Zefirelli bardzo dba o najdrobniejsze szczeg贸艂y.
Kostiumy aktor贸w dopasowano do klimatu epoki i bardzo zr贸偶nicowane. Suknie noszone przez kobiety ozdobiono du偶膮 ilo艣ci膮 falban i haft贸w, za艣 m臋skie kreacje wiernie odzwierciedla艂y 贸wczesn膮 mod臋. Scenografia by艂a przygotowana na najwy偶szym poziomie, scenograf Lorenzo Mangiardin bardzo starannie przemy艣la艂 uk艂ad poszczeg贸lnych scen i dopasowa艂 odpowiednie rekwizyty.
Muzyka Nino Roty, jednego z najpopularniejszych w艂oskich kompozytor贸w XX-wiecznych z za艂o偶enia gwarantowa艂a sukces. Melodie nawi膮zywa艂y w swoim klimacie do epoki szekspirowskiej, jednak偶e w pewnych momentach mo偶na by艂o odnie艣膰 wra偶enie, i偶 muzyki jest nieco „za du偶o”. Tak by艂o na przyk艂ad podczas balu u Kapulet贸w, gdy sala ta艅czy艂a do monotonnej, jednostajnej melodii nieco ponad 5 minut. Ale o ca艂o艣ci oprawy muzycznej nie mo偶na wyrokowa膰 na podstawie jednej tylko sceny.
Wielkim atutem „Romeo i Julii” by艂y zdj臋cia autorstwa Pasqualina De Santisa, za kt贸re zreszt膮 dosta艂 p贸藕niej Oskara. De Santis 艣wietnie uchwyci艂 艣wiat艂o i gr臋 kolor贸w, dzi臋ki czemu film nabra艂 pewnej magii.
Film Franca Zefirellego warto zobaczy膰, cho膰by po to, by por贸wna膰 go z p贸藕niejszymi pr贸bami przenoszenia „Romeo i Julii” na ekran. I przy tych por贸wnaniach Zefirelli wcale nie wypada blado, wr臋cz przeciwnie, jego adaptacja jest jedn膮 z najlepszych, najbardziej wiernych i oddaj膮cych ducha epoki.
Pobierz, wysy艂aj膮c SMS o tre艣ci LEAD.POBIERAM pod numer 92505Wpisz otrzymany kod : |
---|