Rodzaje stylów i ich charakterystyczne cechy.

Współczesną polszczyznę dzielimy na:

-pisaną
-mówioną —> gwarową

1) STYL NAUKOWY:
– (polszczyzna pisana )
– terminologia naukowa z określonej dziedziny wiedzy
– używanie czasowników pojęciowych ( ujawnić, dotyczyć ) , rzeczowników abstrakcyjnych ( np. prędkość, odporność ) oraz wyrażeń modalnych ( np. niewątpliwie, zapewne )
– brak środków stylistycznych
– przewaga zdań wielokrotnie złożonych
– nie ujawnianie autora

2) STYL POTOCZNY:
-( polszczyzna mówiona )
– są to wyrażenia oraz wzroty spotykane w języku mówionym w swobodnej rozmowie
– wyrazy o silnym zabarwieniu uczuciowym, nieregularna i uproszczona składnie
– przewaga zdań pojedynczych
– częste równoważniki zdań
– najszerszy uzus ( to społecznie przyjęty sposób posługiwania się systemem językowym, słownictwem i regułami łączenia – gramatyką )

3) STYL URZĘDOWY
– bezosobowy charakter
– ustalone formuły, odsyłające często do akt prawnych
– stosowanie strony biernej
– brak elementów obrazowych i zabarwionych emocjonalnie
– podział tekstu na punkty, podpunkty, paragrafy, stosowanie wyliczeń

4) STYL PUBLICYSTYCZNY:
– komunikatywny, czyli prosty i łatwo zrozumiały
– sugestywny, przemawiający do umysłu i uczucia
– wyposażony w elementy obrazowe
– zróżnicowany wewnętrzni ze względu na zbliżenie do stylu artystycznego lub naukowego

5) STYL ARTYSTYCZNY:
– przewaga środków obrazowych ( metafory, porównania, epitety )
– bogactwo słownictwa
– obecność elementów innych stylów, słownictwa gwarowego, regionalnego czy środowiskowego
– charakterystyczny dla utworów literatury pięknej