„Rozmowa …” to średniowieczny utwór, którego najstarszy odpis pochodzi z II poł XV w. Wiersz ma formę dialogu (konwersację prowadzą Śmierć i Mistrz Polikarp).
Upersonifikowana Śmierć budzi grozę i przerażenie, a jej drobiazgowy, plastyczny opis wrażenie to potęguje.
Celem utworu było nie tylko pokazanie śmierci, anonimowy autor chciał przestrzec każdego człowieka przez zbytnią dumą i pychą (pewny siebie Polikarp wpadł w panikę kiedy ujrzał kostuchę), to także przestroga dla wszystkich, którzy liczą na to, że przed śmiercią uda im się uciec.